تاریخچه سایبان (سایبان برقی)

در قدیم جهت محافظت از پرده های گران قیمت در برابر نور شدید آفتاب و جلوگیری از رنگ پریدگی آنها بین پرده اصلی و پنجره،سایبان ها اغلب از پارچه های نیمه شفاف مانند گاز استفاده می شدند. اگرچه دنبال کردن تاریخچه دقیق تغییرات و تکامل سایبان،کارى دشوار می باشد، اما شواهد به جا مانده حاکى از وجود دو نوع سایبان متفاوت در قرن شانزدهم میلادی است. یکى به شکل پرده اى ساده که با دو بند در بالا جمع شده و به صورت لولایی در بالاى پنجره قرار مى گرفت و دیگرى یک پارچه مستطیل مانند ساده و هم اندازه با ابعاد پنجره که به تخته هاى چوبى متصل شده و در فرورفتگى قاب پنجره نصب مى شد.
در قرن هجدهم میلادی سایبان ها فرم پیچیده تری به خود گرفتند و در این زمان به تدریج سایبان نیز به نوبه خود جنبه زینتى پیدا کرد و در مدل هاى چین دار تحت عنوان پرده هاى مدل ایتالیایى که امروز با نام سایبان بازویی نامیده مى شود، مورد استفاده قرار گرفتند. در همین زمان مدل هاى ساده و کاربردى سایبان به یک غلتک فنردار مجهز شدند که بسیار شبیه به نمونه هاى غلتکى امروز این سایبان ها بودند.

امروزه مدل هاى بسیار متنوعى از سایبان برقی وجود دارند که مى توان از میان آنها سایبانى متناسب با هر نوع دکوراسیون و سلیقه اى پیدا کرد که مدل هاى متفاوت موجود، براى ما امکان گزینش از انواع بسیار مختلف پارچه ها را فراهم آورده اند. از سایبان هاى کلاسیک مدل رومى با پارچه سفید نخى تا سایبان هاى مدل اتریشى از پارچه هاى نفیس ابریشمى یا سایبان هاى پیلى دار از پارچه هاى رنگین و طرح دار با خطوط تا شده منظم و مرتب.

سایبان های برقی را به لحاظ مدل مى توان به دو گروه اصلى ساده و چین دار تقسیم بندى کرد. نوع ساده شامل مدل هایى است که وقتى باز هستند، پنجره را با یک قطعه پارچه مستطیل شکل مى پوشانند و زمانى که به شیوه غلتکى یا به صورت چند تاى متوالى پارچه جمع مى شوند، به صورت نوار پارچه اى باریکى در بالاى پنجره قرار می گیرند و امکان ورود حداکثر نور از پنجره به داخل را فراهم مى کنند.

سایبان برقی هاى مدل غلتکى و رومى نمونه هاى بارزى از این گروه هستند که مى توانند به منظور حفاظتى در زیر پرده هاى اصلى مورد استفاده قرار گیرند و یا به تنهایى به عنوان پوشش اصلى پنجره ،به خصوص پنجره هاى کوچک در بخش هایى از خانه مانند حمام، دستشویى یا آشپزخانه به کار گرفته شوند. این سایبان هاى ساده را مى توان به اشکال مختلفى تزئین نمود و به جنبه زینتى آنها افزود. از جمله تزئینات مناسب براى این نوع سایبان ها مى توان به دوخت نوارهاى تزئینى در چهار طرف یا طرفین سایبان و یا نوارهاى تزئینى ریشه دار در لبه پایین پرده اشاره کرد. استفاده از چاپ استنسیل بر روى این پرده ها و چاپ طرح هاى تزئینى به کار رفته در سایر اجزاى دکوراسیونى اتاق بر روى آنها روش مناسب دیگرى براى زیباسازى این سایبان ها است.

می توان با انتخاب پارچه هایى با بافت هاى متفاوت و جالب توجه نیز بر جنبه تزئینى این نوع سایبان برقی افزود. اما بى شک زیبایى و خصوصیت ویژه این نوع سایبان ها سادگى است که موجب مى شود چه با مجموعه هاى دکوراسیونى کلاسیک و چه در فضاهاى مدرن متناسب و زیبا به نظر برسند.
این سایبان ها ضمن پوشاندن پنجره و کنترل میزان نورى که از آن به داخل مى تابد، فرم و مدل ِ خود پنجره را تحت الشعاع قرار نمى دهند و براى پنجره هاى مدل دار و زیبا، پوششى بسیار مناسب محسوب مى شوند. از آنجا که این سایبان ها نسبت به پرده هاى معمولى و حتى سایبان هاى چین دار به پارچه کمتری نیاز دارند، باصرفه تر بوده و روش دوخت آنها نیز ساده تر است.